Scrum
Scrum (na język polski tłumaczy się jako młyn w grze rugby) to metodyka prowadzenia projektów, zaliczana do tzw. metodyk lekkich (ang. lean), zwinnych (ang. agile). Najczęściej wykorzystywana jest w projektach informatycznych. Pomysłodawcami jej są Hirotaka Takeuchi i Ikujiro Nonaka, którzy w artykule The New New Product Development Game, jaki ukazał się w Harvard Business Review (styczeń-luty 1986), przedstawili ogólne założenia metodyki. Ken Schwaber w 1995 roku, sformalizował definicję i samą metodykę. Metodyka używana jest w skomplikowanych projektach, w których nie można przewidzieć wszystkiego, co może się przydarzyć lub w przypadku przedsięwzięć o wysokim stopniu innowacyjności.
Metodyka skupia się na:
- dostarczaniu kolejnych, coraz bardziej dopracowanych wyników projektu,
- włączaniu się przyszłych użytkowników w proces wytwórczy,
- samoorganizacji zespołu projektowego.
Zespół i role
Zazwyczaj zespół scruma składa się od 5 do 9 osób. Dobrze, gdy ma charakter interdyscyplinarny i składa się z osób reprezentujących różne umiejętności. Osoby uczestniczące w zespole nie mogą uczestniczyć w innych zespołach. Główne role w projekcie grają: "Mistrz Młyna" (Scrum Master), Właściciel Produktu (Product Owner) i Członkowie Zespołu (The Team).
Opis metodyki
Zespół projektowy pracuje w określonym przedziale czasowym zwanym przebiegiem (ang. sprint). Efektem przebiegu za każdym razem powinno być dostarczenie użytkownikom kolejnego działającego produktu. Zasadą jest to, że zmiany wprowadzane w jednym przebiegu muszą być namacalne dla użytkowników. Muszą wnosić wartość funkcjonalną. Przebieg może trwać od 2 do 6 tygodni. Zaleca się stosowanie przebiegów o stałych długościach. W pierwszym etapie tworzona jest lista wymagań użytkownika, są one gromadzone w postaci "historyjek". Każda historyjka opisuje jedną cechę systemu. Właściciel projektu jest też zobowiązany do przedstawienia priorytetów wymagań oraz głównego celu przebiegu. Po tym formułowany jest rejestr wymagań. Cel przebiegu jest zapisywany w widocznym miejscu w pokoju członków zespołu. Następnie wybierane są zadania o najwyższym priorytecie, a jednocześnie przyczyniające się do realizacji celu projektu. Szacuje się czas realizacji każdego zadania. Lista zadań wraz z oszacowaną czasochłonnością nosi nazwę rejestru zadań przebiegu (sprint backlog). Po etapie przygotowawczym zespół przechodzi do realizacji przebiegu. W jego trakcie Właściciel Produktu nie może ingerować w prace zespołu. Nie powinno się także zmieniać zakresu sprintu. Jako że zespół z założenia jest samoorganizującym się ciałem, nie ma mowy o odgórnym przypisywaniu zadań do poszczególnych członków zespołu, lecz samodzielnie dokonują oni wyboru realizowanych zadań, według wspólnych ustaleń, umiejętności czy innych preferencji. Naczelną zasadą metodyki jest przeprowadzanie codziennych (około 15-minutowych) spotkań (z ang. scrum meeting), na których omawiane są zadania zrealizowane poprzedniego dnia i problemy występujące przy ich realizacji oraz zadania do wykonania w dniu spotkania. Sprint kończy się spotkaniem sprint review, na którym prezentowany jest wynik pracy zespołu poprzez prezentowanie produktu wykonanego podczas przebiegu. Powinni w nim uczestniczyć wszyscy zainteresowani projektem. Na spotkaniu, każdy członek zespołu może zabrać głos i wyrazić opinię o produkcie. Po omówieniu produktu ustalany jest termin spotkania planistycznego do następnego przebiegu.